Erik Spiekermann

την







Ο Erik Spiekermann γεννήθηκε στις 30 Μαΐου το 1947 στο Stadthagen, Κάτω Σαξονίας, είναι ένας από τους πιο γνωστούς Γερμανούς γραφίστες - σχεδιαστές και τυπογράφους. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών της Βρέμης. 

Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, η χρηματοδότηση των σπουδών του γίνονταν από ένα τυπογραφείο που είχε στο υπόγειο του σπιτιού του. Αναγκάστηκε όμως να αφήσει τις πανεπιστημιακές του σπουδές, χωρίς να πάρει πτυχίο.
Από το 1972 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας γραφίστας στο Λονδίνο. Τελικά, το 1979 ξεκίνησε τη δική του εταιρία την MetaDesign στο Βερολίνο με τους Florian Fischer και Dieter Heil. Με αντίστοιχα γραφεία στο Λονδίνο, το Σαν Φραγκίσκο και τη Ζυρίχη, η MetaDesign ήταν υπεύθυνη για την Adobe, την Apple, την Audi, την Volkswagen, τις Υπηρεσίες Μεταφορών BVG του Βερολίνου, το αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, την εταιρία εκτυπώσεων Heidelberg καθώς και για την εταιρική ταυτότητα της πρωτεύουσας. Το 1990 ο Spiekermann ίδρυσε μαζί με τη σύζυγό του Ιωάννα και τον Βρετανό σχεδιαστή Neville Brody, την Fontfoundry Fontshop International. 

 

Μέσω της συγκεκριμένης εταιρίας ο Spiekermann δημοσίευσε τις γνωστές γραμματοσειρές FF Meta, FF Unit, FF Info καθώς και πολλές άλλες. Με σύνθημα ότι «Όλες οι γραμματοσειρές δεν είναι ίδιες» ο Erik Spiekermann κράτησε αλληλένδετα την τυπογραφία, την δημιουργία λογοτύπων και την αισθητική.


Το 2000 ο Spiekermann έφυγε από την MetaDesign εξαιτίας διαφωνιών στην πολιτική της εταιρίας.

Από το 2001 άρχισε το UDN (United Designers Networks). Ένα δίκτυο σχεδιαστών, που έχει ο ίδιος εκπαιδεύσει κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών, με γραφεία στο Βερολίνο, το Λονδίνο και το Σαν Φραγκίσκο. Σύμφωνα και με τη δική του άποψη, αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του. Για την ενέργειά του αυτή έλαβε το βραβείο Design Award, το Φεβρουάριο του 2011, από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. 

Επιπλέον, το 2001 επανασχεδιάζει το περιοδικό «The Economist» και το βιβλίο του «Stop Stealing Sheep» που εκδόθηκε από την Adobe Press, έχει ήδη φτάσει στην δεύτερη έκδοση στα γερμανικά και ρώσικα.


Τον Απρίλιο του 2006, το Art Center College of Design in Pasadena απονέμει στον Spiekermann το τιμητικό βραβείο Honorary Doctorship για τη συμβολή του στο Design. Επιπλέον, η γραμματοσειρά που σχεδίασε για την Deutsche Bahn (Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι), σε συνεργασία με τον Christian Schwartz, έλαβε το χρυσό μετάλλιο στο German Federal Design Prize το 2006, το υψηλότερο βραβείο design στη Γερμανία.

Τον Ιανουάριο του 2007, το UDN μετονομάστηκε σε SpiekermannPartners, και από τον Ιανουάριο του 2009 έχει μετονομαστεί σε Edenspiekermann με γραφεία στο Βερολίνο και Άμστερνταμ που σήμερα είναι υπεύθυνη για τις εταιρίες Bosch, Deutsche Bahn, Pioneer Investment, Messe Frankfurt, Nokia, Birkhäuser Verlag Basel και άλλες.



Απόσπασμα από την παρουσίαση της νέας έκδοσης της γραμματοσειράς ITC Officina (1990) 
“Two things motivated me to propose a new typeface to the International Typeface Corporation (ITC) in 1988. One was that I had had enough of the sleek, ‘pretty’ fonts that all the manufacturers were releasing, and the other was that there was a need for a modern correspondence font for laser printers. ‘Great’, said ITC, ‘go ahead.’

My idea was to take the typewriter fonts Letter Gothic and Courier as models and to create something new from them. Letter Gothic would form the basis for the narrow sans-serif version, and Courier the wide Roman. I concentrated on the sans-serif, and my friend Gerard Unger offered to do the groundwork for a serif font.


Ο Erik Spiekermann το 1990 με τη νέα έκδοση της
γραμματοσειράς ITC Officina. (Photo: Hans Werner Holzwarth)
In my first sketches for ITC Correspondence (working title), I had one eye on Letter Gothic and the other on my post-office typeface (later FF Meta; ed.). Gerard Unger provided the serif test word ‘Hamburgefonts’, but then an important project came up for him. I also had to put the new font to one side. And all of a sudden it was the spring of 1989.

Just van Rossum came to my rescue when he started an internship at MetaDesign that May. He took my sans-serif, cleaned up the Ikarus data and created a really smart font family. Gerard was still busy with other things, so Just and I tried to create a slab-serif from it. It looked great. Towards the end of 1989, the font data went to URW, who added the rounded corners automatically.

When the proofs arrived from ITC in New York in the summer of 1990, I was annoyed to start with because my discrete text figures had been replaced by lining figures drawn by URW. And I can’t quite shake off the suspicion that somebody made our heavy dots lighter.”

Erik Spiekermann in PAGE 03/1991


Videos

Πηγές

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου